15 Ağustos 2010 Pazar

(Dostuma) DOST MUSUN?

Dost musun? Öyleyse canın canımdır.
Aynan olmalıyım, yüzüne söyleyebilmeliyim herşeyi. Hemde mertçe.
Hani esirgemem lafımı, ne şekil gelirse öylece.
Hazırım tüm içtenliğimle konuşmaya, ama senide dupduru isterim karşımda.
Dostsan, gözlerimin içine baka baka yaka silk benden,
Arkamdan şikayetlenme, yiğit ol. Gerekirse yiğitçe azarla çekinme.
Laf değil icraat beklerim senden.
Öyle bak ki, hislerini görebileyim, Öyle hisset ki, güvenle bakabileyim...

Sevmem ölenin ardından ağıt yakmayı!
DİL DÖNERKEN SÖYLENMELİ HERŞEY, KULAK DUYARKEN ANLATILMALI.
Göz bakarken bakmalıyım sana.
Keşkelere meydan vermemeli, Hayatım pişmanlıklarla yoğrulmamalı.
Hayır dirime selam vermeyen, ölüme de fazla yaklaşmasın.
Haklıysam yaşarken savun beni, Yaşarken yanımda ol.
İnanmışsan, kimse çevirmesin seni yolundan.
Ve inanmışsan sakın rol yapma...

Her söylediğimi onaylaman şart değil,
Her yaptığımı beğenmende gerekmez.
Dostsan rahatça eleştir, Fikrini rahatça söyle sıkılma.
Yadırgaya bilirsin beni, Ve bende tuhaf bulabilirim seni.
Bulursam şaşırma.
KANDIRMANI ASLA KABUL EDEMEM.
Her dediğini, her yaptığını hoş görürüm,
Ama sakın beni bana sormadan yargılama.

Her yediğimiz aynı olmaz belki, Her dakikamız birlikte geçmez.
Her güldüğünde gülmeyi garanti edemesemde, Ağladığında seninle birlikte oturup ağlarım.
Belki her çağırdığında gelemem, Fakat derdine ortak ararsan koşarım.

Bende herkes gibi insanım elbet.
Ne göklere çıkar, Nede yerin dibine sok.
senin işin bu değil.
Benim zaten bir yerim var herkes gibi yerle gök arasında...

Dostsan, küçümsemeden, sevgiyle, saygıyla ve huzurla gel sokağıma.
Dinlenmek istediğinde hiç düşünme, Sana özel bir limanım.
Ama yorulduğum zamanlarda, Dilediğimce sığınmalıyım kollarına.

Seni bir çocuk kadar saf sevebilirim, Ve bir deli kadar art niyetsiz.
Uğruna seve seve hesabı karıştırırım,Görmezden gelebilirim yanlışları.
Başkaları enayi sayabilir, Başkaları akılsızlığıma yorabilir.
Bunları dert bile etmem.
Ama sen, aslında aptal olmadığımı, her an tekrar tekrar hatırla.
Ve sakın beni aptal yerine koymayada kalkışma...

SEVİYORSAN CİMRİLİK ETME, SÖYLE.
Muhabbeti varken yokmuş gibi yapanla, Sevmediği halde yılışıp durana sinir olurum.
Neyse O olmalı insan.
Kendisi olmaktan korkmamalı, Kendisi olmaktan kaçmamalı.
Bil ki, sensin diye seni bırakmam.
Ama ben olduğum için bırakırsan beni, Yasta tutmam arkandan.

Bedel mi? Ödemeyeceksen çıkma yola.
İçten pazarlık edersen, ancak kendine edersin,
Kendince küser barışır, Kendi kendini yersin.
Dostsan, mevsimince yaz, kışkan kar, güzsen yağmur ol.
Sıcağına sovuğuna, Esip savurmana itiraz bile etmem.
Senden illede bahar olmanı beklemem.
Ama dayanmalısın en şiddetli fırtınalarıma.

Belkide çok geldi bunca talep. Bana karşı hiçbir mecburiyetin yok.
Sana fazla geldiğim ilk anda, Arkana hiç bakmadan dönüp gidebilsin.
Geçip gidebilirsin borçluluk hissetmeden. Mutlaka bir açıklama da beklemem senden.
Ama gitmeye davranırsam birgün, Sende karşımda set olma.

DOST MUSUN? öYLEYSE CANIN CANIMDIR.

YOLUNA BAŞ KOYMAYA HAZIRIM YA,
BAŞINIDA YOLLARIMDA İSTERİM UNUTMA

1 yorum:

CEYLAN dedi ki...

DOSTLUĞUN ALAMETİ; dosttan gelen zorluğa katlanmaktır. İyi gün dostu olan değil, zor anlarınızda da sizin yanınızda olup, sizi terketmeyen gerçek dostunuzdur.